Η Λήμνος είναι ηφαιστειογενές νησί. Αν και δεν έχει δάση, έχει εκτεταμένες εύφορες πεδιάδες καλλιεργημένες με σιτηρά κι αμπέλια. Επίσης, έχει υπέροχες και καθαρές παραλίες και είναι ένα νησί ιδανικό για ήρεμες διακοπές. 
Η Λήμνος είναι το όγδοο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας. Βρίσκεται στο βόρειο Αιγαίο, στο Θρακικό πέλαγος και μαζί με τον Άγιο Ευστράτιο αποτελούν την επαρχία Λήμνου του νομού Λέσβου. 
Πρωτεύουσα και λιμάνι της Λήμνου είναι η Μύρινα, που πήρε το όνομα της γυναίκας του πρώτου βασιλιά του νησιού, του Θόαντα.
Μέσα στα χρόνια είχε και άλλες ονομασίες όπως  "Ανεμόεσσα", "Αιθάλεια" ή "Αιθαλία", "Πυρόεσσα", "Δίπολις" , "Σιντηίς", "Αμπελόεσσα", "Υψιπύλεια", "Ηφαίστεια νήσος".
Επίσης το νησί διαθέτει σπουδέους αρχαιολογικούς χώρους όπως  η Πολιόχνη στην ανατολική ακτή της Λήμνου, η Προϊστορική Μύρινα, το Καβείριο και η Ηφαιστία στα ΒΑ του νησιού καθώς και η νησίδα του Κουκονησίου κοντά στον Μούδρο.
Ο τόπος μας έχει μεγάλη παράδοση σε τοπικά προϊόντα, όπως τα γαλακτοκομικά, κυρίως τυριά ("μελίχλωρο" ,"κασκαβάλι","καλαθάκι"), μέλι και σιτηρά (τα παξιμάδια,το σταρένιο αλεύρι καθώς και τα φλομάρια είναι ξακουστά) καθώς επίσης και μεγάλη ποικιλία κρασιών, λευκών και κόκκινων με ιδιαίτερη γεύση λόγω του ηφαιστειογενούς εδάφους της. Η πιο γνωστή ποικιλία κόκκινου κρασιού είναι το καλαμπάκι ή λημνιό (ονομασία προέλευσης). Σε ότι αφορά το λευκό κρασί η πιο δημοφιλής ποικιλία είναι το μοσχάτο Αλεξανδρείας. Επίσης γνωστά είναι και κάποια παραδοσιακά γλυκά της, όπως τα "βενιζελικά" (τα οποία πήραν το όνομά τους από το γεγονός ότι άρεσαν πολύ στον Ελ. Βενιζέλο που τα δοκίμασε κατά την επίσκεψή του στη Λήμνο μετά την απελευθέρωση του νησιού) και οι "σαμσάδες" (σιροπιαστό γλυκό με σουσάμι τυλιγμένο σε φύλλο). Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα κατιμέρια (θυμίζουν μελωμένο ψωμάκι), τα οποία προσφέρουν ειδικά στο χωριό Άγιος Δημήτριος.